Stevige kost
Om 12u ging ik van start aan Vayamundo, met veel volk en dus stonden we 200m verder al stil aan het begin van een eerste stuk single track. Onmiddellijk daarna verdeelde alles zich stilaan en was er dus meer ruimte. Eerste vaststelling: ondanks het droge weer van de week ervoor lag het parkoers er best glibberig bij. In combinatie met veel hoogtemeters (meer dan 580 volgens mijn Garmin) zorgde dat toch voor een pittige wedstrijd.
Houdt hij stand?
Ik ging mijn knie dus sparen en het rustig aan doen, maar eens in de wedstrijd durf je dat toch wel eens te vergeten. Ik kon ook best pijnvrij lopen, alleen ging ik er iets te hard tegen aan op één van de vele stevige afdalingen, na zo'n 7,5km, en daarna voelde ik de knie wel tegensputteren. Ook later in de wedstrijd had ik nog eens last na een afdaling. De grootste pijn kwam echter na de wedstrijd, maar intussen is het al veel beter, mede dankzij een dry needling-sessie vorige donderdag (dry needling op de adductoren lijkt een heel positief effect te hebben).
Meer van dat
Aan de bevoorrading na een goeie 10km werd ik verwelkomd door Filip (die als één van de vele vrijwilligers de bevoorrading verzorgde) en Sander, die na de twee zaterdagwedstrijden al 37 van zijn zondagse 50km achter de rug had. Als ik groot ben doe ik dat ook eens. In de laatste kilometers van de wedstrijd liepen we nog door een heel mooi stukje bos langs een riviertje, terwijl aan de overkant van de rivier de iets sneller lopers al op weg waren naar de finish (zo ook buurman Wim, die 5 minuten voor me zou eindigen). De laatste twee kilometers gingen vlotjes naar beneden, met nog één pittige afdaling net voor de finish. Na 2u09' was ik binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten