Uitgelopen: de Trail des Fantômes 2014 (50km)

Op 16 augustus was het dan eindelijk zover, ik stond netjes op tijd aan de start van de wedstrijd waar ik mijn hele jaar naartoe heb gewerkt, de Trail des Fantômes in het mooie La Roche-en-Ardenne.  Om 11u klonk het startschot van de 50 kilometer, de deelnemers van de 100 km lange ultra-trail waren dan al 7u onderweg.
Mijn enig doel was om deze klepper uit te lopen zonder kleerscheuren, als dat even kon in minder dan 8u maar zoals dat hoort bij trailrunning is de beleving belangrijker dan de tijd.
Na de start ging het al direct bergop voor de eerste 3,5km, daarna volgde een lang stuk naar beneden waar ik toch best wel tempo kon maken.  Vanaf km 7,5 tot de eerste bevoorrading na een dikke 13km kregen we echter nog enkele stevige kuitenbijters te verwerken.  Die eerste bevoorrading, die ik bereikte na 2u05', deed dus al direct deugd, zeker ook omdat Katrin en de kids daar op me stonden te wachten.  Rustig alle voorraden weer bijgevuld en dan vertrokken naar de volgende bevoorrading (ik volg de tip van Steven Pauwels, winnaar van de 100km, om mijn focus steeds te zetten op de volgende bevoorrading).
Echt zware klimmen zaten er niet bij tussen kilometer 13,5 en 25, maar het parkoers was vrij technisch en we gingen ook een eerste keer door de Ourthe en dus deed ik ook over dat deel een dikke twee uur.  Aan de bevoorrading van 25km kwam ik Bert tegen, die aan de 100km deelnam en toen dus al 75km in de benen had.  Even bijgepraat (zie foto) en Bert vertrok weer als eerste (en ik dacht eerlijk gezegd niet dat ik hem nog zou weerzien voor de aankomst).
Het stuk tot de volgende bevoorrading was mijn moeilijkste stuk, niet alleen omdat er weer wat stevige beklimmingen in zaten, maar ook omdat mijn dijen begonnen tegen te werken.  Stilaan begon ik te vrezen dat krampen er mij toe zouden dwingen om de rest van de wedstrijd uit te stappen.  Verbazend genoeg kwam ik na vijf kilometer Bert weer tegen, die last had van een hamstring-blessure.  Samen bereikten we de post op 33km, waar Bert zich liet verzorgen en ik al snel verderliep.    Vanaf km 35 begon het bij geleidelijk aan vlotter te gaan, de dijen werkten niet meer tegen en dat was maar goed ook want er stonden nog heelwat beklimmingen op het programma.  Ik bereikte de volgende bevoorrading, op km 45, vrij snel, zo snel zelfs dat Katrin en de kids te laat kwamen om me daar nog te zien.  Ik nam nog even rustig de tijd om op adem te komen om dan de laatste stevige klim, de Mur de Maboge, op te stappen en daarna de laatste vier kilometer op tempo uit te lopen, gekscherend met een Nederlands loopmaatje.  Een laatste keer door de Ourthe nog kort voor de meet en een spurtje (jawel, dat zat er nog in) en ik was binnen in 8u45'.   Ik heb de smaak nu helemaal te pakken, op naar de volgende (ik vermoed dat ik mijn pijlen nu ga richten op de 55km Crêtes de Spa in maart 2015).
Hieronder kan je dat alles ook nog eens meebeleven in mijn go pro video.

Gebruikt materiaal:
- Schoenen: Pearl Izumi trail n2
- Sokken: Injinji Trail 2.0 Midweight Mini-Crew
- Poles: Black Diamond
- Rugzak: Salomon Agile 17
- Action Cam: Go Pro Hero 3+ Silver


videoverslag Trail des Fantômes 2014 from Rudi Janssens on Vimeo.