Mag ik eens averechts doen?

In de letterlijke betekenis dan, namelijk ingaan tegen die rechtse onzin die tegenwoordig alle dagen het nieuws vult. Het lijkt wel alsof niemand nog op een redelijke wijze kan nadenken over bepaalde thema's. Neem nu dat hoofddoekendebat. Een duidelijk conflict tussen verschillende extreme meningen, enerzijds zij die iemand willen opleggen dat hij (of beter zij) een hoofddoek moet dragen, en anderzijds zij die iemand willen verbieden om een hoofddoek te dragen. Begrijp me niet verkeerd, die laatsten zijn niet beter dan de eersten. Maar weinigen schijnen nog in staat te zijn om zo'n debat vanop afstand te bekijken. Hebben we in onze 'beschaafde wereld' niet eeuwen gevochten voor individuele keuzevrijheid? Is dat dan allemaal voor niets geweest? Heb ik het verkeerd voor of is keuze van religie en de manier waarop men die beleeft geen fundamenteel mensenrecht?
Waar zullen we terecht komen als je ziet dat de gemiddelde burger meer moeite heeft met een hoofddoek dan met een piercing? Jullie hebben het begrepen, ik heb het heel moeilijk met dit soort non-issues die bovenop de politieke agenda komen. Zijn er dan echt geen belangrijke problemen in ons land? Als dat dan al zo is, hebben we dan eigenlijk nog politiekers nodig? Jawel, deze burger is radeloos en hoopt dat de mensen deze keer tot inzicht komen zonder dat daar een drama of oorlog voor nodig is. Hoop doet leven, en averechts zal ik blijven. Slaap lekker.