Het is me gelukt, ik mag mezelf nu dus officieel een marathonloper noemen! Ik ken de exacte tijd nog niet, maar ik ben binnengelopen na een loop van ongeveer 4u12min op mijn polsslagmeter.
Vanmorgen om 9u stond ik aan de start (toevallig klonk onze openingsdans door de iPod bij de start), ik had mezelf blijkbaar goed ingeschat want ik besloot om met de tempomakers van 4u15 mee te lopen. Dat ging vrij vlot en ik ben tot in Ter Kamerenbos (de eerste 10 km dus) bij hen gebleven. Toen heb ik mijn tempo lichtjes opgedreven en het ging blijkbaar om dat tempo aan te houden. Na 18km kwam dan de eerste grote heuvel richting Tervuren en die deed pijn. Maar daarna volgde een lange afdaling waarin ik kon recuperen. Dat ging zo dan de hele tijd verder en het recuperen ging steeds moeizamer. Vooral mijn dijspieren begonnen serieus pijn te doen, ik hoopte vooral dat ik geen krampen zou krijgen. In Tervuren kwam dan na 28 km het keerpunt, waarna het parkoers verder glooide door het Zoniënwoud. Maar ik wist dat er nog een serieuze klepper voor me lag (die ik ook ken uit de 20km van Brussel), namelijk de Tervurenlaan. Ik kwam goed voorbij het kritieke punt van de 30-32km en ging dan de uitdaging van de Tervurenlaan aan. Die is relatief steil en ontzettend lang, lastig is vooral dat je nooit het einde ziet. Heelwat lopers gingen daar dan ook stappen, maar ik beet op mijn tanden en kon blijven doorlopen. Eens boven zie je dan het Jubelpark weer voor je, daar weet je dat het vooral bergaf richting Grote Markt gaat. De spierpijn, de blaren, je bijt je er door want je weet dat je er bijna bent. En geleidelijk aan staat er steeds meer volk om je aan te moedigen.
Met een laatste versnelling in de laatste 500meter bereikte ik dan mijn doel! Oef...
Ik ben bijzonder blij dat ik dit hebben kunnen meemaken, maar wil vooral mijn lieve Katrin bedanken omdat dit zonder haar niet mogelijk zou zijn geweest. Ze heeft me heel goed begeleid, heeft me de vrijheid gegeven om te trainen en heeft me gisteren de perfecte voeding klaargemaakt! En ook uiteraard de kindjes en oma en opa die me aan de aankomst stonden op te wachten.
Thuis werd ik door Anne-Sophie, Jelena en Katrin nog getrakteerd op een heerlijk lekkere massage! Daar doe je zoiets nu voor zie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten